The beauty of nature...

Natuur blijft iets bijzonders! En zooo mooi in Railay. We wandelen over de kaap naar een strand verderop. Er is maar 1 pad. Bij aankomst was ik mijn hele oriëntatie kwijt omdat je per longtail aankomt en per caddy direct naar je kamer wordt gebracht. Nu snap ik dat het schiereiland 4 stranden kent. Wij verblijven aan de westkant. Op het pad is het druk, ook met daggasten. Links is een natuurlijke cave, immens hoog. Aapjes slingeren weer langs, daar zijn we inmiddels aan gewend. “Aapjes kijken” heeft inmiddels een andere lading gekregen.... De Aziaten zijn van nature gewoon echt een ander ras. Ze zijn anders gebouwd en hebben naast huidskleur een duidelijke authentieke uitstraling, net als wij uiteraard. Ze vinden onze kinderen en met name onze hoogblonde zoon fantastisch. En vandaag lijkt iedereen wel samen met hem op de foto te willen. Ze vragen hem, aaien hem, geven hem het liefst een knuffel of poseren uitgebreid met hem. Hij zelf vindt het prima! Na minimaal vijf fotosessies 🤣 komen we aan het einde van het pad en zien een prachtig strand. Dit strand heeft niet alleen mooi wit zand en een blauwe zee, de rotsen en het groen maken het beeld extra mooi! Eb en vloed spelen op de hele kaap een grote rol. De Thaise mensen doen er alles aan om toeristen droog te houden en schade en rommel na vloed direct weer op te ruimen. We kunnen door de stand van het water niet via het strand en moeten via rotsen naar het einde klimmen. Best spannend, want het water klotst met enorme kracht tegen die rotsen. Toch willen we net als alle anderen ook dat einde van het strand zien. En zeker de moeite waard. De combinatie van rotsen, bomen, groen, zan en zee zijn hier echt prachtig (zie foto). Ik geniet enorm van dit zicht en kan hier wel uren blijven fotograferen.